wahh, punya tak hengat nak letak gambar si comel anak..so Ahmad Haddad stay in NICU for 5 days before discharge...memandangkan Ahmad Haddad takde masalah lain kecuali selepas kelahiran pernafasannya terlalu cepat dan laju, but then he's fine after one day warded...menjejakkan kaki ke wad NICU bukanlah satu pilihan, untuk mengingati balik perasaan ketika Ahmad Harraz(sulung) dilahirkan dan ditempatkan disana..tambahan pula untuk melihat wajah-wajah kesedihan ibu-ibu lain yang mempunyai anak pelbagai kompikasi dan masalah yang berbeza-beza..sungguh memilukan perasaan, kebetulan sehari selepas bersalin, keesokkannya dah boleh discharge except the son kena stay sanalah sampai betul-betul sihat. Sebelum balik, singgah dulu menjenguk anakanda di NICU, sayu hati tapi dah boleh menahan tangis tak sama keadaan macam dulu...pengalaman menguatkan diri, cehh-.-"..kebetulan ada beberapa orang ibu turut melawat anak masing-masing, turut terasa hiba bila melihat setiap ibu yang pulang berendam air mata( i know how the feeling)..hinggalah satu masa me amik peluang untuk tinggalkan susu perahan untuk anakanda, terlihat ibu yang kesedihan diluar bilik rehat, disebabkan dia masih teresak-esak..tanya si suaminya yang berada dalam bilik kelihatan tenang.."Anak lahir bila?"sambil dijawabnya "dah dua minggu, tapi baru je tiada"...terus bungkam tiada suara..al-fatihah...
Ahmad Haddad..
honestly, bilik NICU sangat menakutkan, takut untuk kita terima kenyataan dan kebenaran apa yang akan berlaku..same with me, dulu sangat takut kalau telefon berdering, dan ianya dari bilik NICU, takut sekiranya ayat yang dituturkan si pemanggil bakal menghancurkan hati dan perasaan..but i'm wrong, be always positive..insyaallah, Allah always be there...be strong for whatever happen..so yeahhh, dah merepek..here my second son, Ahmad(yang terpuji) Haddad(lautan), nama seperti ulama imam al-Haddad, waris nabi ke-100.
Post a Comment